Laatste dagen lonelybeach en Otres

Hoiiii, hier die ex beach-barman! De man die de beste pinã colada maakt in heel Cambodja (niks van gelogen). Maar wat een geweldige laatste dagen heb ik toch gehad op Koh Rong. Ik heb heerlijk ge'relaxed op het strand, nog een paar keer wezen snorkelen en ben zelfs getrakteerd op een nieuwe tour die ze bij lonelybeach gaan doen. Ze namen me mee in een klein bootje richting het vissersdorpje waar we toen even een biertje gedaan hebben bij "Mister Hun", hij runt daar een cooking class, dus als onderdeel van de tour ga je bij de beste man wat eten en daarna ga je samen met hem het dorp in. Dan na een uurtje ga je de rivier op en vaar je in een prachtig mangrovebos. Het is echt super gaaf om daar rond te varen. Zoveel te zien, van prachtige authentieke vissers hutjes tot oude boten die langs de rivier liggen weg te rotten. Na de boottocht ga je te voet terug naar lonelybeach en neem je een verfrissende duik in het kristalheldere water. Leuke tour toch? Ik vond van wel, mocht zelfs meedenken over de prijs en hoe de definitieve tour er uit zal gaan zien.

Ik ben ook veel wezen vissen met een Khmer jongen. Hij noemt me vanaf nu "Mister Muk" omdat ik de gene was die het meest had gevangen (Muk betekend trouwens inktvis in Khmer). Dat vissen gaat trouwens op de old school manier, met een visdraadje en een kunst garnaal als aas. Dan geef je een slinger aan het draadje en gooi je hem in de zee, daarna wind je het draad op aan een spoel en gooi je weer. Tis echt heel makkelijk, heb maar een stuk of 10 keer die haak tegen me aan gekregen of in iemand anders z'n nek gegooid. Buitenom die levensgevaarlijke haken was het echt zo leuk om daar in dat bootje te staan en aan verder niks te denken dan het vangen van inktvis. Op m'n laatste avond hebben ze speciaal voor mij een kampvuur gemaakt en hebben we tot diep in de nacht bij de beach bar gehangen. Wat niet echt heel handig was want ik moest de volgende morgen om 8 uur de boot nemen naar het vaste land. Ik kan je één dingen zeggen, drink nooit tequila de avond voordat je op een boot moet stappen. 

Na afscheid te hebben genomen van m'n eiland familie en 3 uur op die boot te hebben gezeten kwam ik weer aan op het vaste land. Oh my Buddha, wat een cultuur shock was dat zeg. Smerige straten en Tuk Tuks overal, ik had het echt niet naar m'n zin. Tot dat ik de stad uit was en aankwam in "Otres", een klein plaatsje met een lang strand. Echt een hele chille vibe hangt hier. Overal barretjes en strandtenten en super gezellige mensen. In de avond ben ik naar een leuke tent geweest waar ze live muziek speelden, ik kwam daar een paar Nederlanders tegen en dat klikte meteen. En, je zal het nooit geloven! Ik stond daar dus in die tent, zie ik ineens een kerel staan die ik ergens van herkende maar ik wist alleen niet meer van waar. Dus ik loop richting die gast toe en hij naar mij want hij herkende mij ook. Bleek het dus om een gozer te gaan waarmee ik ergens in Laos een avondje mee gechilled heb. Hoe toevallig is dat, maar het is nog niet klaar, deze gast genaamd "Justin" komt heel toevallig ook uit Spijkenisse. Echt waar, m'n klomp is al een paar gebroken tijdens m'n reis, maar nu is er echt helemaal niks meer van over. En hij is niet de enige die ik herkende van de vorige plaatsen waar ik ben geweest, ben er wel een stuk of 5 tegen gekomen. Ik ga het gewoon nog een keer zeggen! "De wereld is echt een facking kleine plaats". Ik heb echt een paar leuke dagen gehad samen met Justin en de groep (ben weer veel te blijven hangen), we hebben overdag een beetje aan het strand gezeten in één van de leuke strandtenten en s'avonds gingen elke keer naar een andere bar, waar ze dan live muziek speelden of er werd een vuurshow gehouden. Maar het leukste aan deze plek zijn de mensen hier. Het is net een dorp, echt ons kent ons. Bijna de helft van de mensen waarmee ik omging werkt hier al een tijdje dus die gingen al langer met elkaar om. Ik ben heel blij dat ik ze ben tegen gekomen, ze hielp me toch een beetje om over m'n heimwee heen te komen (sorry heimwee voor Nederland heb ik niet, het ging over lonelybeach).

Maar goed, ondertussen heb ik gewacht op m'n visum voor Vietnam. Het duurde 3 dagen voordat hij klaar was maar dan gaat vanaf vandaag toch één van m'n grootste dromen uitkomen (als alles meezit). Ik liep met dit idee al een jaar of 6 rond, en nee het is niet Fanta verkopen op het strand van Jamaica, dat achterlijke idee heb ik ook nog steeds. Nee, mijn grootste droom is namelijk een brommer kopen in Vietnam en dan het hele land door toeren. Dus ja, ik zal nog even moeten wachten (op m'n bus) en dan gaat het nieuwe avontuur toch echt van start. Nou, ik ga maar weer verder wachten. Ik hou jullie op de hoogte, tot de volgende blog weer en ik wens jullie allemaal een fijne dag. Laterzzz