De Filipijnen
18 juni 2018 - Tagbilaran, Filipijnen
Hoi, daar ben ik weer na een tijdje weg te zijn geweest. Normaal deed ik elke week wel blogje uitbrengen, maar deze keer had ik er echt even geen zin in. Elke keer weer beschrijven wat ik gedaan heb die week, met wie ik was of waar ik weer zit. Soms heb ik er gewoon geen zin in om alles maar te moeten opschrijven. Nu doe ik dit blogje ook voor jullie schrijven maar zeker ook voor mijzelf want zoals jullie weten ben ik soms nog eens vergeetachtig. Dus wat ik hier allemaal schrijf is gewoon een soort backup van voor later! Zodat ik dan later aan m'n kleinkinderen allemaal mooie verhalen kan vertellen over die gekke tijd hier in Azië. En als ik ze dan wat wil vertellen over de Filipijnen, dan pak ik gewoon deze pagina erbij. Dus ja, ik moet wel blijven schrijven hè. Oké hier gaan we dan, een hele blog over de Filipijnen.
Na zo'n 36 uur reizen van Krabi in Thailand naar Puerto Princessa in de Filipijnen was ik me toch een partijtje moe. Ik kwam rond een uurtje of 12 aan bij het hostel waar mijn vrienden Otte en Kiki ook waren. Ik had hun ontmoet op de eerste dag dat ik in Vietnam aankwam en we hebben nagenoeg heel het land samen door gereisd. Éénmaal aangekomen bij m'n vrienden was m'n moeheid gelukkig een beetje verdwenen en konden we samen nog op stap die dag. We zijn toen langs één van de bekendste gevangenissen van het land geweest. Dit was niet zomaar een gevangenis maar een soort van community waar gevangenen een soort van vrij mochten rond lopen en werken tussen bepaalde tijden. Uiteindelijk bleven het gewoon gevangenen want na 5 uur smiddags gingen ze weer achter het tralies. Wij hebben hier een beetje gechilled met 4 gasten die daar vast zaten voor best wel erge dingen. Zij vertelde ons hun verhaal en dat was best heftig. Maar uiteindelijk was er ook een soort van les in te zien. Dat de wereld niet altijd eerlijk is en dat uiteindelijk deze mensen die verschrikkelijke dingen hebben gedaan ook maar gewoon mensen zijn, hele aardige mensen zelfs. Het was wel een beetje apart om daar te zitten maar uiteindelijk heel erg leuk en gezellig.
De dag erna hebben we een mini busje gepakt richting Port Barton. Na zo'n 3 uur te hebben gescheurd door de bergen van Palawan (het eiland) kwamen we gelukkig heelhuids aan. Ik zeg dit er maar even bij want ze rijden hier echt als idioten rond. Ik zag het gewoon weer voor me hoe ik in het busje zat toen in Cambodja waar we die koe hadden aangereden. In ieder geval we waren dus veilig aangekomen In Port Barton, een heel klein dorpje aan de zee met een prachtig strand en met in de verte mooie eilanden te zien. Het weer zat niet helemaal mee maar we hebben hier toch nog een eilanden tour gedaan. Dat houd gewoon in dat we een beetje gingen snorkelen en strand hoppen. We hebben zelfs met een groene zeeschildpad gezwommen. Wat een prachtige dieren zeg, zo kalm en relaxed laten ze zich bekijken door ons, wat echt heel gaaf is.
Na 3 dagen van eigenlijk helemaal niks doen vanwege het slechte weer zijn we door gereisd naar het noorden van het eiland. We zijn toen richting El Nido gegaan met een mini-van die tevens net zo achterlijk reed als de vorige rit. We hadden daar een paar nachten geboekt bij een ziek party hostel, "mad monkey" genaamd. Hier hebben we eigenlijk alleen maar een beetje bier gezopen en een beetje brak aan het strand gehangen, als dat dan kon want het weer zat hier al helemaal niet mee. Flinke stormen mee gemaakt waardoor we eigenlijk alleen maar binnen zaten. Nu hadden we gelukkig een stel knettergekke, "doch potige" Noord-Hollandse meiden ontmoet waar we het super leuk mee konden vinden. Na een paar dagen feesten hadden we het eigenlijk gehad met het slechte weer dus hebben we de moeilijke keuze moeten maken om ergens anders heen te vliegen. Helaas zonder Otte want die zou een tour gaan doen in El Nido. Die trouwens afgelast werd door het slechte weer, wat echt super klote voor hem is want hij verheugde zich heel erg op die tour. Ik heb toen afscheid moeten nemen van hem want hij ging na de Filipijnen naar Zuid-Afrika. Als je dit leest Otte, bedankt voor die mooie tijd en ik zal je missen maatje. Heel veel plezier daar en kijk uit voor de leeuwen, ik hoorde dat die van Friese jongens houden.
In ieder geval, de groep dames, Kiki en ik zijn toen met een busje terug naar Puerto Princessa gereden om daar vanaf daar een vlucht te nemen naar Cebu. Hier hebben wij één overnachting gehad en zijn toen gelijk door gegaan naar het prachtige eiland Bohol. Toen we aankwamen was het echt prachtig weer en hebben we gelijk een duik genomen in zee. We hebben hier toen zeker een hele week gezeten, wat echt als een soort van vakantie voelde. Nog nooit heb ik zo veel op het strand gehangen, een beetje bruin worden (verbranden) en zo nu en dan even afkoelen in de zee. We hebben hier ook nog een klein tourtje gedaan met een boot richting een ander eiland. Hier hebben we gezwommen met zeeschildpadden en ook weer een beetje op een strand gehangen. Aan het eind van de tour zouden we nog naar naar een ander eiland gaan maar die was dus overstroomd door het hoge water. Dus wat doe je dan, dan ga je maar gewoon day-drinking in het water waar het eiland hoorde te zijn. Super grappig want er waren daar op dat "eiland" een soort van shopjes waar je bier kon halen maar die waren ook helemaal overstroomd. Dus we moesten letterlijk zwemmen om biertjes te halen om ze vervolgens in het water op te drinken.
Samen met Kiki heb ik ook een paar keer een scooter gehuurd en zijn we wezen rijden naar andere stranden en naar watervallen. Wat echt tering veel rijden bleek te zijn, naar één zo'n waterval waren we al bijna een halve dag kwijt. Het was het wel waard want de weg daarheen was super mooi en die waterval was best spectaculair. Ik heb het echt zo leuk hier gehad samen met haar. En dan uiteindelijk moest ik ook van Kiki afscheid nemen, met pijn in m'n hart natuurlijk. Ze ging naar huis toe na 5 en halve maand reizen ik ga natuurlijk weer door. Ik wil je heel erg veel bedanken voor die mooie tijd die we hebben gehad en ik zal je heel erg gaan missen. Ik wens je het allerbeste toe en als ik in Nederland weer ben dan kom je ik je zeker opzoeken. Gaan we een keer naar de dierentuin toe, ik hoorde dat er daar een klein zeeleeuwtje is geboren :p. Nou ik gaat kappen met schrijven. Sta op dit moment te wachten op de boot om naar een ander eiland te gaan om nog even 10 daagjes vakantie te vieren in de Filipijnen. Tot de volgende blog. Laterzzzz
Na zo'n 36 uur reizen van Krabi in Thailand naar Puerto Princessa in de Filipijnen was ik me toch een partijtje moe. Ik kwam rond een uurtje of 12 aan bij het hostel waar mijn vrienden Otte en Kiki ook waren. Ik had hun ontmoet op de eerste dag dat ik in Vietnam aankwam en we hebben nagenoeg heel het land samen door gereisd. Éénmaal aangekomen bij m'n vrienden was m'n moeheid gelukkig een beetje verdwenen en konden we samen nog op stap die dag. We zijn toen langs één van de bekendste gevangenissen van het land geweest. Dit was niet zomaar een gevangenis maar een soort van community waar gevangenen een soort van vrij mochten rond lopen en werken tussen bepaalde tijden. Uiteindelijk bleven het gewoon gevangenen want na 5 uur smiddags gingen ze weer achter het tralies. Wij hebben hier een beetje gechilled met 4 gasten die daar vast zaten voor best wel erge dingen. Zij vertelde ons hun verhaal en dat was best heftig. Maar uiteindelijk was er ook een soort van les in te zien. Dat de wereld niet altijd eerlijk is en dat uiteindelijk deze mensen die verschrikkelijke dingen hebben gedaan ook maar gewoon mensen zijn, hele aardige mensen zelfs. Het was wel een beetje apart om daar te zitten maar uiteindelijk heel erg leuk en gezellig.
De dag erna hebben we een mini busje gepakt richting Port Barton. Na zo'n 3 uur te hebben gescheurd door de bergen van Palawan (het eiland) kwamen we gelukkig heelhuids aan. Ik zeg dit er maar even bij want ze rijden hier echt als idioten rond. Ik zag het gewoon weer voor me hoe ik in het busje zat toen in Cambodja waar we die koe hadden aangereden. In ieder geval we waren dus veilig aangekomen In Port Barton, een heel klein dorpje aan de zee met een prachtig strand en met in de verte mooie eilanden te zien. Het weer zat niet helemaal mee maar we hebben hier toch nog een eilanden tour gedaan. Dat houd gewoon in dat we een beetje gingen snorkelen en strand hoppen. We hebben zelfs met een groene zeeschildpad gezwommen. Wat een prachtige dieren zeg, zo kalm en relaxed laten ze zich bekijken door ons, wat echt heel gaaf is.
Na 3 dagen van eigenlijk helemaal niks doen vanwege het slechte weer zijn we door gereisd naar het noorden van het eiland. We zijn toen richting El Nido gegaan met een mini-van die tevens net zo achterlijk reed als de vorige rit. We hadden daar een paar nachten geboekt bij een ziek party hostel, "mad monkey" genaamd. Hier hebben we eigenlijk alleen maar een beetje bier gezopen en een beetje brak aan het strand gehangen, als dat dan kon want het weer zat hier al helemaal niet mee. Flinke stormen mee gemaakt waardoor we eigenlijk alleen maar binnen zaten. Nu hadden we gelukkig een stel knettergekke, "doch potige" Noord-Hollandse meiden ontmoet waar we het super leuk mee konden vinden. Na een paar dagen feesten hadden we het eigenlijk gehad met het slechte weer dus hebben we de moeilijke keuze moeten maken om ergens anders heen te vliegen. Helaas zonder Otte want die zou een tour gaan doen in El Nido. Die trouwens afgelast werd door het slechte weer, wat echt super klote voor hem is want hij verheugde zich heel erg op die tour. Ik heb toen afscheid moeten nemen van hem want hij ging na de Filipijnen naar Zuid-Afrika. Als je dit leest Otte, bedankt voor die mooie tijd en ik zal je missen maatje. Heel veel plezier daar en kijk uit voor de leeuwen, ik hoorde dat die van Friese jongens houden.
In ieder geval, de groep dames, Kiki en ik zijn toen met een busje terug naar Puerto Princessa gereden om daar vanaf daar een vlucht te nemen naar Cebu. Hier hebben wij één overnachting gehad en zijn toen gelijk door gegaan naar het prachtige eiland Bohol. Toen we aankwamen was het echt prachtig weer en hebben we gelijk een duik genomen in zee. We hebben hier toen zeker een hele week gezeten, wat echt als een soort van vakantie voelde. Nog nooit heb ik zo veel op het strand gehangen, een beetje bruin worden (verbranden) en zo nu en dan even afkoelen in de zee. We hebben hier ook nog een klein tourtje gedaan met een boot richting een ander eiland. Hier hebben we gezwommen met zeeschildpadden en ook weer een beetje op een strand gehangen. Aan het eind van de tour zouden we nog naar naar een ander eiland gaan maar die was dus overstroomd door het hoge water. Dus wat doe je dan, dan ga je maar gewoon day-drinking in het water waar het eiland hoorde te zijn. Super grappig want er waren daar op dat "eiland" een soort van shopjes waar je bier kon halen maar die waren ook helemaal overstroomd. Dus we moesten letterlijk zwemmen om biertjes te halen om ze vervolgens in het water op te drinken.
Samen met Kiki heb ik ook een paar keer een scooter gehuurd en zijn we wezen rijden naar andere stranden en naar watervallen. Wat echt tering veel rijden bleek te zijn, naar één zo'n waterval waren we al bijna een halve dag kwijt. Het was het wel waard want de weg daarheen was super mooi en die waterval was best spectaculair. Ik heb het echt zo leuk hier gehad samen met haar. En dan uiteindelijk moest ik ook van Kiki afscheid nemen, met pijn in m'n hart natuurlijk. Ze ging naar huis toe na 5 en halve maand reizen ik ga natuurlijk weer door. Ik wil je heel erg veel bedanken voor die mooie tijd die we hebben gehad en ik zal je heel erg gaan missen. Ik wens je het allerbeste toe en als ik in Nederland weer ben dan kom je ik je zeker opzoeken. Gaan we een keer naar de dierentuin toe, ik hoorde dat er daar een klein zeeleeuwtje is geboren :p. Nou ik gaat kappen met schrijven. Sta op dit moment te wachten op de boot om naar een ander eiland te gaan om nog even 10 daagjes vakantie te vieren in de Filipijnen. Tot de volgende blog. Laterzzzz
Zo te lezen gaat het goed met je en heb je het onwijs naar je zin!
Groetjes Rosa
Geniet er enorm van!
Blijven genieten! 💋💋💋💋💋