Down Under
22 oktober 2018 - Perth, Australië
Hoi iedereen! Ik ben eindelijk aangekomen in Australië (zit er al bijna een maand maar daar praten we niet over). Het was wel ff een cultuurshock hoor want ik kwam natuurlijk vanuit Bali met die drukte, overal scooters en toeristen, mensen die je dingen willen verkopen en ga zo maar door. Nee hier is dat niet, hier is alles rustig en georganiseerd. Ik zat dus ook echt niet lekker in m'n vel, ik miste Azië heel erg. Na een busrit (die gewoon op tijd was) vanaf het vliegveld naar het centrum kwam ik aan in het hostel die ik had geboekt.
En toen kwam de 2e cultuurshock. Ik moest namelijk zelf boodschappen doen en zelf koken! Wat een drama zeg, heb de eerste paar dagen alleen maar instant noodles gegeten. En alsof dat nog niet genoeg was, ik moest ook zelf m'n eigen was doen. En ik ga al helemaal niet beginnen over het prijskaartje van alles hier down under. Wat had Azië me toch verpest zeg. Oh ja voordat ik het vergeet, het is nu lente dus zo af en toe is het hier een graad of 10, iets wat ik ook niet echt gewend was.
Pas na het regelen van een heleboel dingen zoals een Simkaart, bankrekening, belasting nummer en ga zo maar door kon ik eindelijk een beetje genieten. Ik ben toen de stad een beetje wezen verkennen samen met mensen van het hostel. En ik moet zeggen, het is toch wel een mooie en leuke stad hoor. Op een avond ben toen voor het eerst naar het strand geweest en terwijl ik daar de zonsondergang bekeek werd ik ineens geraakt door hele boel emotionele gevoelens. Ik heb daar toen op een bankje zitten huilen terwijl de zon langzaam in de zee zakte (ja mannen mogen ook zo nu en dan huilen). Ik denk dat het uit puur geluk en blijdschap kwam, iets wat ik eigenlijk nog nooit heb gehad. Ik besefte mij toen ineens dat ik echt m'n grote droom heb waargemaakt. Tijdens dat emotionele moment dacht ik aan hoe ik m'n familie en vrienden mis maar dat ik hier toch echt op m'n plek zit. En vanaf toen werd het alleen maar rooskleuriger hier down under.
Ik had te horen gekregen van een paar jongens in het hostel dat ze een baan gevonden hebben in de outback en dat ze nog mensen zochten. Dus ik een e-mail gestuurd en ja hoor, na een korte ontmoeting met de baas had ik de baan. Ik ga dus graan met plastic bedekken, zwaar werk maar het betaald goed en het telt voor een 2e jaar hier in Aussie. Dus toen de zorg van een baan zoeken ook weg was kon ik helemaal gaan genieten. Ik zag toen op een Facebook groep dat een kerel een roadtrip wilde gaan maken, dus ik dacht waarom niet joh. Ik zat toen al bijna 2 weken in de stad en moest er echt even uit. Op vrijdag avond heeft hij mij en nog 2 andere die ook geregeerd hadden op het bericht opgehaald bij het busstation. We zijn toen gaan rijden naar Margret river, een klein stadje dat bekend staan om zijn om om zijn wijnstreek. We hebben toen de nacht doorgebracht op een camping plaats en ik heb heerlijk geslapen in m'n kleine tentje.
De volgende dag zijn we de tourist wezen uithangen en zijn we overal in de buurt de mooie plekken wezen bezoeken. Een strand hier, een grot daar, de ene na de andere nationale park. je kent het wel. Één van de mooiste dingen die ik gezien heb tijdens de roadtrip was Hamelin bay. In deze baai zaten namelijk enorme pijlstaartroggen die zo dicht bij het strand komen dat je ze kan aaien. Dat was toch wel echt heel bijzonder hoor, iets wat ik nog nooit eerder heb gezien. Na 3 dagen van roadtrippen en veel te veel dingen te hebben gezien die ik niet allemaal ga opnoemen werd ik weer afgezet bij m'n hostel in Perth. Het blijft me verbazen dat je mensen kan leren kennen via facebook of wat dan ook en een geweldige tijd kan hebben.
Maar goed na de roadtrip zat ik dus weer in dat hostel, en voelde me weer helemaal down worden. En ja dat beviel me dus niet echt, dus ik had toen besloten om te gaan verhuizen naar Fremantle (of hoe de ozzy's dat zeggen "Freo"). Ik heb al zooi bij elkaar geraapt en metro gepakt naar het kleine stadje naast Perth. Het leuke aan het hostel waar ik toen heen ging was dat het in de oude en meest bekende gevangenis van West Australië zat. Ze hadden van alle cellen kamers gemaakt en geprobeerd om het zo authentiek mogelijk te houden. En wat ook heel leuk was is dat m'n maatje Misha hier ook verbleef. Ik heb Misha 4 maanden geleden leren kennen in de Filipijnen en we hebben altijd nog contact gehouden voor Australië. En wat was leuk hier zeg. Ik fleurde weer helemaal op hier in Freo, ik had leuke mensen om me heen en de sfeer in het hostel was ook heel goed. En wat het een goed hostel zeg, goede bedden en een grote keuken (dus ik kon extra genieten van het feit dat ik weer moest koken).
In de anderhalve week dat ik hier ben geweest heb ik echt even genoten van m'n laatste vrije dagen voordat ik 3 maanden ga bikkelen in de outback. Ik heb toen een paar heerlijke beach dagen gehad en als hoogte punt ben ik met een groepje naar Rottnest island geweest. Wat een geweldige dag was dat zeg. We hebben in de ochtend de boot genomen naar het eiland en toen met de fiets het eiland verkend. En het speciale aan dit eiland is dat hier kleine wallaby achtige beestjes rond huppelen die Quokkas heten. En wat zijn die beestje toch schattig zeg, je kan ze wel opeten zo leuk zijn ze. Ze komen ook gewoon naar je toe en vinden het leuk als je ze aait. Het leukste aan de Quokkas is dat ze zelfs een selfie met je willen maken, dus dat zie je dan ook iedereen doen. Naast de beestjes is het eiland ook echt verschrikkelijk mooi en zijn er iets van 63 strandjes met prachtig blauw water waar je heerlijk kan afkoelen in het koude water. Na een hele dag te hebben gefietst daar op het eiland namen we de boot terug en gingen we een biertje doen in de kroeg.
En ja, na een paar dagen nog te hebben gechilled in Freo was het tijd om ook hier m'n spullen te pakken. Morgen word ik dus opgehaald bij het metro station en verhuis ik naar m'n vaste plek ergens in de middle of nowhere waar ik de komende 3 maanden ga werken. Gelukkig ben ik eens in 12 dagen vrij dus ik ben niet voor altijd in de wildernis. En ik zal het dan maar gelijk zeggen, dit zal dan misschien wel de laatste blog zijn (voor nu). Ik hoop dat jullie genoten hebben van m'n blogje. Bedankt iedereen die zo lief is geweest om het allemaal te lezen. Ik hoop dat jullie hebben genoten van m'n avonturen. Dat heb ik in iedergeval zeker en ben nog lang niet klaar. Laterzzz en tot de volgende blog! (over een paar maanden).
En toen kwam de 2e cultuurshock. Ik moest namelijk zelf boodschappen doen en zelf koken! Wat een drama zeg, heb de eerste paar dagen alleen maar instant noodles gegeten. En alsof dat nog niet genoeg was, ik moest ook zelf m'n eigen was doen. En ik ga al helemaal niet beginnen over het prijskaartje van alles hier down under. Wat had Azië me toch verpest zeg. Oh ja voordat ik het vergeet, het is nu lente dus zo af en toe is het hier een graad of 10, iets wat ik ook niet echt gewend was.
Pas na het regelen van een heleboel dingen zoals een Simkaart, bankrekening, belasting nummer en ga zo maar door kon ik eindelijk een beetje genieten. Ik ben toen de stad een beetje wezen verkennen samen met mensen van het hostel. En ik moet zeggen, het is toch wel een mooie en leuke stad hoor. Op een avond ben toen voor het eerst naar het strand geweest en terwijl ik daar de zonsondergang bekeek werd ik ineens geraakt door hele boel emotionele gevoelens. Ik heb daar toen op een bankje zitten huilen terwijl de zon langzaam in de zee zakte (ja mannen mogen ook zo nu en dan huilen). Ik denk dat het uit puur geluk en blijdschap kwam, iets wat ik eigenlijk nog nooit heb gehad. Ik besefte mij toen ineens dat ik echt m'n grote droom heb waargemaakt. Tijdens dat emotionele moment dacht ik aan hoe ik m'n familie en vrienden mis maar dat ik hier toch echt op m'n plek zit. En vanaf toen werd het alleen maar rooskleuriger hier down under.
Ik had te horen gekregen van een paar jongens in het hostel dat ze een baan gevonden hebben in de outback en dat ze nog mensen zochten. Dus ik een e-mail gestuurd en ja hoor, na een korte ontmoeting met de baas had ik de baan. Ik ga dus graan met plastic bedekken, zwaar werk maar het betaald goed en het telt voor een 2e jaar hier in Aussie. Dus toen de zorg van een baan zoeken ook weg was kon ik helemaal gaan genieten. Ik zag toen op een Facebook groep dat een kerel een roadtrip wilde gaan maken, dus ik dacht waarom niet joh. Ik zat toen al bijna 2 weken in de stad en moest er echt even uit. Op vrijdag avond heeft hij mij en nog 2 andere die ook geregeerd hadden op het bericht opgehaald bij het busstation. We zijn toen gaan rijden naar Margret river, een klein stadje dat bekend staan om zijn om om zijn wijnstreek. We hebben toen de nacht doorgebracht op een camping plaats en ik heb heerlijk geslapen in m'n kleine tentje.
De volgende dag zijn we de tourist wezen uithangen en zijn we overal in de buurt de mooie plekken wezen bezoeken. Een strand hier, een grot daar, de ene na de andere nationale park. je kent het wel. Één van de mooiste dingen die ik gezien heb tijdens de roadtrip was Hamelin bay. In deze baai zaten namelijk enorme pijlstaartroggen die zo dicht bij het strand komen dat je ze kan aaien. Dat was toch wel echt heel bijzonder hoor, iets wat ik nog nooit eerder heb gezien. Na 3 dagen van roadtrippen en veel te veel dingen te hebben gezien die ik niet allemaal ga opnoemen werd ik weer afgezet bij m'n hostel in Perth. Het blijft me verbazen dat je mensen kan leren kennen via facebook of wat dan ook en een geweldige tijd kan hebben.
Maar goed na de roadtrip zat ik dus weer in dat hostel, en voelde me weer helemaal down worden. En ja dat beviel me dus niet echt, dus ik had toen besloten om te gaan verhuizen naar Fremantle (of hoe de ozzy's dat zeggen "Freo"). Ik heb al zooi bij elkaar geraapt en metro gepakt naar het kleine stadje naast Perth. Het leuke aan het hostel waar ik toen heen ging was dat het in de oude en meest bekende gevangenis van West Australië zat. Ze hadden van alle cellen kamers gemaakt en geprobeerd om het zo authentiek mogelijk te houden. En wat ook heel leuk was is dat m'n maatje Misha hier ook verbleef. Ik heb Misha 4 maanden geleden leren kennen in de Filipijnen en we hebben altijd nog contact gehouden voor Australië. En wat was leuk hier zeg. Ik fleurde weer helemaal op hier in Freo, ik had leuke mensen om me heen en de sfeer in het hostel was ook heel goed. En wat het een goed hostel zeg, goede bedden en een grote keuken (dus ik kon extra genieten van het feit dat ik weer moest koken).
In de anderhalve week dat ik hier ben geweest heb ik echt even genoten van m'n laatste vrije dagen voordat ik 3 maanden ga bikkelen in de outback. Ik heb toen een paar heerlijke beach dagen gehad en als hoogte punt ben ik met een groepje naar Rottnest island geweest. Wat een geweldige dag was dat zeg. We hebben in de ochtend de boot genomen naar het eiland en toen met de fiets het eiland verkend. En het speciale aan dit eiland is dat hier kleine wallaby achtige beestjes rond huppelen die Quokkas heten. En wat zijn die beestje toch schattig zeg, je kan ze wel opeten zo leuk zijn ze. Ze komen ook gewoon naar je toe en vinden het leuk als je ze aait. Het leukste aan de Quokkas is dat ze zelfs een selfie met je willen maken, dus dat zie je dan ook iedereen doen. Naast de beestjes is het eiland ook echt verschrikkelijk mooi en zijn er iets van 63 strandjes met prachtig blauw water waar je heerlijk kan afkoelen in het koude water. Na een hele dag te hebben gefietst daar op het eiland namen we de boot terug en gingen we een biertje doen in de kroeg.
En ja, na een paar dagen nog te hebben gechilled in Freo was het tijd om ook hier m'n spullen te pakken. Morgen word ik dus opgehaald bij het metro station en verhuis ik naar m'n vaste plek ergens in de middle of nowhere waar ik de komende 3 maanden ga werken. Gelukkig ben ik eens in 12 dagen vrij dus ik ben niet voor altijd in de wildernis. En ik zal het dan maar gelijk zeggen, dit zal dan misschien wel de laatste blog zijn (voor nu). Ik hoop dat jullie genoten hebben van m'n blogje. Bedankt iedereen die zo lief is geweest om het allemaal te lezen. Ik hoop dat jullie hebben genoten van m'n avonturen. Dat heb ik in iedergeval zeker en ben nog lang niet klaar. Laterzzz en tot de volgende blog! (over een paar maanden).
Wat een leuke foto's zeg. Van die enorme marmotten.....veel plezier met werken..ff doekoe maken. Xxx
Het ga je goed in de middle van no-where....bedenk dat, als je savonds naar de maan kijkt...het zelfde maan is waar ik óók naar kijk...hvj💋💋💋💋
Zet um op!